رقیه محمودزاده؛ شهرام محمدخانی
چکیده
کمال‌گرایی به عنوان یک ویژگی شخصیتیپایدار جنبه‌هایمختلف زندگی انسان را بهطور پیچیده‌ای تحت تأثیر قرار می‌دهد. مطالعات مختلف نشان می‌دهد افراد کمال‌گرا برای کاهش اضطراب خود دچاراهمال‌کاریمی‌شوند.هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش واسطه‌ای اجتناب شناختی و اضطراب به عنوان مؤلفه‌های شناختی در رابطه بین کمال‌گرایی و اهمال‌کاری ...
بیشتر
کمال‌گرایی به عنوان یک ویژگی شخصیتیپایدار جنبه‌هایمختلف زندگی انسان را بهطور پیچیده‌ای تحت تأثیر قرار می‌دهد. مطالعات مختلف نشان می‌دهد افراد کمال‌گرا برای کاهش اضطراب خود دچاراهمال‌کاریمی‌شوند.هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش واسطه‌ای اجتناب شناختی و اضطراب به عنوان مؤلفه‌های شناختی در رابطه بین کمال‌گرایی و اهمال‌کاری است. بدین منظور نمونه‌ای شامل 278 دانشجو (160 نفر زنو 118 نفرمرد ) با میانگین سنی 4/25 و انحراف معیار 50/5 در مقطع کارشناسی،کارشناسی ارشد و دکتری از پنج دانشگاه دولتی به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شد.برای جمع‌آوریداده‌هادانشجویان به مقیاس کمال‌گرایی فراست، مقیاس اهمال‌کاری سولومون و راثبلوم، مقیاسافسردگی، اضطراب، استرس و مقیاس اجتناب شناختی پاسخ دادند. به منظور تحلیلداده‌ها ازمدل‌یابیمعادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد روابط علّی معنی‌دار و مثبت بین کمال‌گرایی، اضطراب و اهمال‌کاری وجود دارد و نقش میانجیاجتناب شناختی بهطور غیرمستقیم از طریق اضطراب در رابطه بین کمال‌گرایی و اهمال‌کاری تأیید شد. بنابراین اجتنابشناختی زمانی که باعث افزایش اضطراب در افراد کمال‌گرا می‌شود، اهمال‌کاری و تعلل‌ورزی بیشتری را به دنبال دارد.
